عیب از کجــــــاست؟

عیب از کجــــــاست؟ غیبت او بی‌دلیل نیست

چون ذاتاً آفتــــــاب، به مردم بخیـل نیست

ما فرع خاک پـای تـ♥ـــو هستیم ـ ای حبیب!

خاکی که سر به سجـــــده نیارد، اصیل نیست

باید میان کوره بســــــوزد که گُـل کند

دل تا میـان شعله نیفتد، خلیــــل نیست

جایی که جای پای عروج محمّــــد(ص) است

راهی برای پر زدن جبرئیـــــل نیست

بعد از دو نیم کردن دل، پــــــا بر آن گذار

این سینه کمتـــر از وسط رود نیــــــل نیست

از شـــــنبه درون خود تلنبـار شدیم

تا آخـــــر پنجشنبه تکــــــرار شدیم

خیر سرمـــــــان منتظــــــر آقـاییـم

جمعـــه شد و لنگــــــه ظـهر بیـدار شدیم

چه غصه ها که برایـم نخورده ای آقـــــا

حساب زخـم دلـت را شمرده ای آقــــــا…؟

همیشه نسبت مولا و بنـــــــده این بوده

که جای من ز خجــــــالت تــــــو مرده ای آقـــــا